Saturday 18 February 2017

Kita

Hati berbunga-bunga,
Bila bertemu terlakar senyuman ,
Jiwa sudah bersatu,
Sehingga terbit cinta.

Kau dan aku,
Orang kata tak serupa,
Bukan lagi pinang dibelah dua,
Jauh langit Dan bumi,
Mungkin di dasar tanah.

Orang tak tahu,
Tiada siapa faham,
Cinta itu buta,
Bukan memerlukan kaca mata.

Namun,
Segalanya musnah,
Harapan punah,
Hati lunyah.

Janji tinggal janji,
Kata itu kata ini,
Tersimpan dalam kotak hati,
Tolonglah pergi.

Sudah mati cinta ini,
Bicara hati sudah terhenti,
Kau tahu bukan,
Rasa benci sudah terpacak di hati.

Air mata darah sekalipun,
Sudah menjadi aksi lakonan,
Diiringi senyuman,
Kau apa, banjingan.